TRAKTAT  HANDLOWY  I  NAWIGACYJNY  Z  ISLANDIĄ

W  IMIENIU  RZECZYPOSPOLITEJ  POLSKIEJ

MY

S T A N I S Ł A W   W O J C I E C H O W S K I

PREZYDENT  RZECZYPOSPOLITEJ  POLSKIEJ  

Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym drugim marca, tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku podpisany został
 w Warszawie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Duńskiego, działającym w imieniu Islandji na podstawie ustawy związkowej duńsko –islandzkiej, Traktat Handlowy i Nawigacyjny który słowo w słowo brzmi jak następuje:....

 Tak zaczyna się dokument pisany pięknym językiem dyplomatycznym, po polsku i francusku, który podpisały ze sobą niepodległa Polska i autonomiczna Islandia. Tak więc nasze oficjalne kontakty zostały sformalizowane już 75 lat temu. (Ale dopiero w 1999 r. prezydent Islandii po raz pierwszy odwiedził nasz kraj, prezydent Polski jeszcze nie złożył rewizyty.)

 Traktat dawał każdej ze stron status najwyższego uprzywilejowania. (...) Polska i Islandja zobowiązują się przyznać sobie wzajemnie we wszystkim co dotyczy ich handlu, przemysłu i żeglugi traktowanie co najmniej tak korzystne jak to, które jest przyznane, lub będzie mogło być przyznane państwu najbardziej uprzywilejowanemu. (...) To szczególne traktowanie dotyczyło ceł, opłat portowych, formalności związanych z wyładunkiem
i załadunkiem, tranzytem, przewozem oraz obrotem towarowym, żeglugi na wodach terytorialnych, pomocy statkom w niebezpieczeństwie. Obywatele obydwu stron mieli swobodę wjazdu na teren drugiego państwa, prawo osiedlania się i wykonywania handlu, przemysłu i zawodów. Unikali także podwójnego opodatkowania. To samo dotyczyło spółek cywilnych i handlowych, które były traktowane w drugim kraju, tak jak w rodzimym. Miały wolny i  łatwy dostęp  do  sądów,  jak  również  do  władz.

 Traktat podpisali Pełnomocnicy:

(...) ze strony Polski: Pan Maurycy Zamojski, Minister Spraw Zagranicznych, Pan Józef Kiedroń, Minister Przemysłu i Handlu, ze strony Islandji: Jego Ekscelencja Pan Niels Peter Arnstedt, Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny Jego Królewskiej Mości Króla Danji
 i Islandji, w Warszawie którzy po zakomunikowaniu sobie wzajemnie swych pełnomocnictw uznanych za dobre
i należyte co do formy, zgodzili się na następujące artykuły: (...)

 Do Traktatu został dołączony Protokół Dodatkowy: (...) Wysokie Układające się Strony zgadzają się, iż Polska będzie mogła podczas trwania niniejszego Traktatu, rozciągnąć wszystkie przywileje i obowiązki wynikające
z postanowień tego Traktatu na Wolne Miasto Gdańsk, notyfikując to Królewskiemu Rządowi Duńskiemu.(...)

 Traktat został szybko ratyfikowany przez obie strony i dokumenty ratyfikacyjne wymieniono 13 sierpnia 1924 r. Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem uznaliśmy go i uznajemy za słuszny, zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowany. Na dowód czego, wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 7 sierpnia 1924 roku.

( - )  S. Wojciechowski

Przez Prezydenta Rzeczypospolitej za Prezesa Rady Ministrów: ( - ) Z. Hübner

Minister Spraw Zagranicznych: ( - ) Al. Skrzyński. 

 Ciekawe jakie były losy tego Traktatu, co zyskały na nim oba państwa? (...) Traktat zawarty jest a przeciągu jednego roku, o ile jednak po upływie tego terminu nie zostanie wymówiony, będzie on przedłużony w drodze milczącej zgody na czas nieograniczony i będzie mógł być wymówiony w każdym czasie.(...) A może Traktat nadal obowiązuje?