LISTY OD CZYTELNIKÓW Biuletyn 2/2001

Witam,

pragnę odpowiedzieć na list pana Piotra Garbacza z Islandii 1/2001 i podać nieco więcej informacji dotyczących języka islandzkiego (jak niektórzy go zwą – łaciny Północy). Będzie to zapis dość uproszczony, gdyż nie sposób obyć się bez transkrypcji fonetycznej.

Til hamingju (wszystkiego najlepszego)

Z wyrazami szacunku

Artur Gruca 

Od redakcji

Jesteśmy przekonani, że wymowa islandzkich liter bardzo się przyda naszym czytelnikom podróżującym na Wyspę.

 Islandzki alfabet przedstawia się następująco:

a á b d ð e é f g h i í j k l m n o ó p r s t u ú v x y ý þ æ ö

 SAMOGŁOSKI

A      a        - jak w języku polskim

E       e        - jak w języku polskim

I        i         - jak polskie y (nieco ścieśnione)

Í        í         - jak polskie i (nieco ścieśnione)

O      o       - jak w języku polskim

Ö      ö       - jak niemieckie ö

U      u       - jak niemieckie ü

Ú      ú       - jak polskie u

Y       y       - jak polskie y (nieco ścieśnione)

Ý       ý       - jak polskie i (nieco ścieśnione)

 DWUGŁOSKI  (DYFTONGI)

AU   au     - jak öj - połączenie niemieckiego ö z polskim j

Á      á        - jak polskie ał

EI      ei       - jak polskie ej

EY    ey     - jak polskie ej

É       é        - jak polskie je

Ó      ó       - jak polskie oł

Æ      æ       - jak polskie aj

SPÓŁGŁOSKI

B       b       - bezdźwięczne (jak w języku polskim na końcu wyrazu)

C       c        - jak polskie s

D      d       - bezdźwięczne (jak w języku polskim na końcu wyrazu)

Đ      ð       - jak dźwięczne th w języku angielskim

F       f        - jak polskie w pomiędzy głoskami dźwięcznym poza tym jak polskie f

G       g       - bezdźwięczne (jak w języku polskim na końcu wyrazu); końcówki -agi, -egi, -ogi jak polskie -aji, -eji, -oji

H      h       - jak w języku polskim (ale hv najczęściej wymawiane jak polskie kf)

J        j         - jak w języku polskim

K      k        - jak w języku polskim (z lekkim przydechem); kk wymawia się jak hk

L       l         - jak w języku polskim; ll najczęściej wymawia się jak tl, natomiast w wyrazach pochodzenia obcego i zdrobnieniach jak długie ll

M     m       - jak w języku polskim

N      n       - jak w języku polskim

P       p       - jak w języku polskim (z lekkim przydechem); pp wymawia się jak hp

R       r        - mniej wibrujące jak w języku polskim

S       s        - jak w języku polskim; sj wymawia się jak zmiękczone polskie sz

T       t        - jak w języku polskim (z lekkim przydechem); tt wymawia się jak polskie ht

V       v       - jak polskie w

W     w       - jak w języku polskim (występuje tylko
w wyrazach pochodzenia obcego)

X      x        - jak w języku polskim

Z       z        - bezdźwięczne, jak polskie s

Þ       þ       - jak bezdźwięczne th w języku angielskim

 W języku islandzkim akcent główny pada zawsze na pierwszą sylabę, zaś w dłuższych wyrazach złożonych jest często akcent poboczny.